IEen toevallige ontmoeting… ja, meer was het niet, de aanleiding tot een bezoek aan de prachtige theebomen bij Pu Erh.
ISamen met Zhuxiang, Chinese vriendin uit Gent, liep ik rond op de theemarkt in Kunming. De theemarkt was al een belevenis op zich, een soort van pretpark voor theeliefhebbers met tientallen theewinkels vol thee in alle soorten en maten, op een wat vreemd terrein in de hoofdstad van Yunnan. De grote hoop witte buds in een kartonnen doos trok onze aandacht en daarna ook de jonge vrouw met zachte ogen in de winkel. Uiteraard mochten we meteen proeven, witte en vooral pu erh thee. De vrouw vertelde over haar man die het beheer deed van zowel een thee plantage als een gebied vol thee bomen in een afgelegen gebied. De oudste bomen zouden zeker 800 jaar oud zijn en alle thee werd op de authentieke manier geproduceerd, manueel, zonder enige tussenkomst van machines. Het bedrijfje bestond ook nog maar enkele jaren. De man was immers lang in de leer gegaan bij verschillende thee meesters om zich de authentieke productiewijzen eigen te maken. Immers, zijn vader is ook theemeester maar verwerkt de handgeplukte blaadjes wel machinaal. Zhuxiang en ik besloten in te gaan op de vriendelijke uitnodiging van de dame om een bezoek te brengen aan de theeplantage tijdens de waterfeesten van de Dai, een etnische minderheid in die regio.
IEen week later was het effectief zo ver. Na de vlucht naar de stad Pu’er en enkele uren in de wagen waarbij we met open mond keken naar de bergen vol bananbomen, rijstvelden, bamboe en thee, maakten we kennis met de warme familie
van Yanmei. Wat een gastvrije, hartelijke mensen! Al begreep ik geen woord van wat ze me wilden vertellen, het was
overduidelijk dat ze blij waren met ons bezoek en hun uiterste best deden om het ons naar onze zin te maken door ons bijvoorbeeld te verwennen met heerlijke maaltijden. De thee meester zette nu zelf de thee voor ons. En warempel, alle theeën smaakten verbluffend goed. Zo zie je maar wat voor een grote rol diegene die de thee zet heeft in de uiteindelijke geur en smaak. We popelden nu wel om de verse blaadjes in het echt te mogen aanschouwen.
IDe plantage omgeven door bomen en bergen was buitengewoon mooi. Maar de grootste schat bewaarden ze tot het laatste, namelijk de berg waar hun half wilde, antieke thee bomen groeiden. Wat een natuurpracht! Erg trots waren ze op hun zeer oude bomen die 200, 400, 500, 600 tot 800 jaar oud waren. Van de alleroudste worden de blaadjes zo nauwkeurig geplukt dat de pu erh cakes enkel bestaan uit de theeblaadjes van 1 boom. Je hebt het gevoel een schijfje goud in handen te hebben wanneer je ruikt aan zo een rauwe pu erh cake van uitzonderlijke kwaliteit. De zorg waarmee de thee wordt geproduceerd is ontroerend. En al hebben ze momenteel niet de officiële certificaten, als je de biodiversiteit in hun theetuin zelf ervaart dan leidt het geen twijfel mogelijk dat deze thee op 100% natuurlijke wijze tot stand komt.
Ik hoop vele mensen in de toekomst te mogen verwennen en hun zintuigen te prikkelen met de sublieme thee van deze mooie familie uit Yunnan.